Pontarlier. Tour de France 2025: "Burada bir Fransız'ın kazanmasını isterim" diye umuyor Belediye Başkanı Patrick Genre.

Kişisel olarak, bu Cumartesi sizin siyasi hayatınızda önemli bir an olacak mı?

"Tour de France'a üç kez ev sahipliği yapma şansım oldu. 2001'de bitiş , 2009'da başlangıç ve 2025'te bitiş. Gerçekten çok büyük bir şey. Gerçekten de büyük etkinliklerden biri. Bir etabın bitişini organize etmenin ne gerektirdiğinin farkında değiliz. Çok büyük. İnsan gücü gerektiriyor. ASO ekibi tarafından destekleniyoruz, önemli ihtiyaçları var ama kesin ve yazılı. Genel olarak, şehirden, CCGP'den yaklaşık yüz kişi, o gün, o güne kadar her gün ve sonrasında seferber edilecek, çünkü onu yeniden canlandırmak zorunda kalacağız. Çok birleştirici oldu."

Bu olay, Pontarlier'in başındaki siyasi kariyerinizin sona ermesinden birkaç ay önce gerçekleşiyor. Bu biraz son bir direniş mi?

"Bu benim son dağ geçidim olacak. Ama asıl mesele bu değil. Önemli olan şehrin, ASO'nun bize organize olabilmemiz için verdiği güven. Bakanlıkla yaptığımız çalışmalar da olağanüstüydü."

Bisiklet sporunu takip ediyor musunuz?

"Evet, Tour de France'ı izlemeyi seviyorum. Sonra bazı klasikleri de izliyorum: Paris-Roubaix, La Flèche Wallonne, Dauphiné Libéré... Ama Tour de France biraz farklı."

Özellikle Fransız müsabakaları mı?

"Evet. Giro ve Vuelta, hepsi bu kadar. Ve bu arada, pek fazla yayınlanmıyor."

Peki bisiklete biniyor musun?

"Yarış bisikleti kullanmıyorum, Pontarlier kırsalında 30-40 kilometrelik mesafeyi kat etmek için elektrikli bisiklet kullanıyorum. Tur etabını koşmadım; mümkün değil. Fiziksel olarak bunu yapabilecek kadar formda değilim ve buna uygun bir yapım da yok."

Başka sporlar yapıyor musunuz?

"Hayır, artık yapmıyorum. Dizim mahvoldu. Çok yürüyorum, hoşuma gidiyor ama artık koşamıyorum."

Siz Anquetil mi yoksa Poulidor mu tercih ediyorsunuz?

"İşte orada... (Nefes alıyor) Ben daha çok Poupou gibiydim. Ailem Rue de Salins'teki kasap dükkanını işletiyordu. 1972'de bitiş çizgisini hemen önümde gördüğümü hatırlıyorum. İzlemek için bir merdivene tırmandım, sarı mayoyu giyen Eddy Merckx'ti ve Poupou da oradaydı. Sonra 2001'de Bernard Hinault ile yemek yeme şansım oldu çünkü o da organizasyonun bir parçasıydı. Onunla bir akşam geçirebildim. İlginçti çünkü güçlü bir kişiliği var. 2009'da ise Pontarlier ile Verbier arasında etabı Christian Prudhomme'nin (Tour de France direktörü, editörün notu) arabasıyla koştum. Bu da harika bir deneyimdi. Turun tam kalbindesiniz çünkü 1 numaralı araba ve her şey onun üzerinden gidiyor. Gerçekten sevdiğini, tutkusunu paylaştığını hissediyorsunuz."

En sevdiğiniz koşucu kim?

"Alaphilippe ve Vauquelin'i beğeniyorum. Oldukça mücadeleci olduklarını düşünüyorum, hâlâ aynı seviyedeler. Ventoux'da kazanmış olsa bile, burada bir Fransız'ın kazanmasını isterim. Pogačar'dan nefret etmiyorum. Bazıları onu eleştiriyor, hatta Vingegaard gibi."

Ulusal Liyakat Nişanı, son tam yılınız ve Tour de France arasında sizin için çok özel bir yıl.

"Evet, çok fazla duygusal zirve var, bu kesin. Sanırım en büyük zirve, sonsuza dek veda ettiğimde olacak. İş açısından, eh! Son belediye meclisi toplantısı... Ama neyse, bu normal, yol vermek zorundasın."

Eğer bir koşucuyla birlikte hangi politikacı olduğunuzu söylemek zorunda kalsaydınız, bu hangisi olurdu?

"Birkaç ay sonra durumu değerlendireceğim, bugün değil. Yarış henüz bitmedi. Düzgün yönetilmesi gereken bir tırmanış daha var ve sonra bitiş çizgisini geçmemiz gerekecek. Bir bisiklet yarışı veya ragbi maçıyla karşılaştırma yapacağım zaman gelecek."